Νέα

1.Έχουν περάσει τρεις μήνες από τότε που αναλάβατε τα καθήκοντά σας ως πρόεδρος του ΣΦΕΕ. Το ίδιο διάστημα παρατηρείται έντονη κινητικότητα για αλλαγές στην πολιτική του φαρμάκου από το υπουργείο Υγείας. Τελικά περιμένουμε κάποια αλλαγή στη φαρμακευτική πολιτική;

Μια καλά οργανωμένη αλλαγή είναι απολύτως αναγκαία και προφανώς αυτό το αντιλαμβάνεται και η πολιτική ηγεσία. Είναι δεδομένο ότι η συγκυρία στενεύει πολύ τα περιθώρια για να ανοικοδομηθεί το σύστημα Υγείας έτσι όπως θα έπρεπε, αλλά από την άλλη πλευρά ακριβώς αυτή η πίεση έδειξε σε όλους μας ότι ο εξορθολογισμός είναι μονόδρομος για τη διασφάλιση  των δικαιωμάτων των ασθενών, που είναι αυτονόητα εξαρτημένα από την βιωσιμότητα του Συστήματος. Συνεπώς η αλλαγή στη φαρμακευτική πολιτική δεν μπορεί παρά να κρίνεται με βάση τη δυνατότητα κάθε πολίτη να έχει διαθέσιμη την καλύτερη αντιμετώπιση, ιδιαιτέρως όταν κρίνεται η ζωή του. Είναι αδιανόητο και απάνθρωπο να τίθεται ζήτημα «περικοπών». Δεν θα μπω στο σύνολο των ζητημάτων που απασχολούν τον κλάδο αλλά θα μείνω μόνο σε δύο που προς το παρόν δεν συμπεριλαμβάνονται στις αλλαγές τις οποίες ανακοίνωσε το Υπουργείο και αφορούν ευθέως τους ασθενείς. Πρώτον η απολύτως αναγκαία, έστω οριακή, αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης στα 2,2- 2,3 δισ. ευρώ για να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού. Γιατί σήμερα δεν τις καλύπτει και αυτό είναι το πιο επείγον απ’ όλα. Δεύτερο, το καθεστώς για τις κλινικές μελέτες. Είναι δυνατόν σε τέτοιες συνθήκες ασφυξίας το κράτος να μην «κυνηγάει» τις κλινικές μελέτες που μπορούν να κρατήσουν ανοιχτές ολόκληρες μονάδες στα δημόσια νοσοκομεία, να τις εξοπλίσουν και να δώσουν πρόσβαση σε ασθενείς σε ότι πιο καινοτόμο υπάρχει αυτή τη στιγμή;

2. Προς το παρόν, λοιπόν, δεν φαίνεται να ικανοποιείται το αίτημά σας για αύξηση του προϋπολογισμού για το φάρμακο. Πως θα διαχειριστείτε και φέτος τα περιορισμένα κονδύλια του ΕΟΠΥΥ;

Για να είμαστε ακριβείς…η αύξηση αυτή δεν είναι μόνο «αίτημα» των εταιριών, είναι αντικειμενική ανάγκη για να λειτουργεί το σύστημα Υγείας και αυτό το δέχονται οι πάντες. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η Ελλάδα διαθέτει τη χαμηλότερη κατά κεφαλήν δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην ΕΕ ,- 179 ευρώ έναντι 320 που είναι η μέση κατά κεφαλή δαπάνη στην Ευρώπη. Χωρίς να κερδίζουν τα δημόσια Ταμεία. Αντιθέτως. Για κάθε 100 εκατ. ευρώ μείωση στη φαρμακευτική δαπάνη, το Κράτος χάνει συνολικά έσοδα 47 εκατ. ευρώ και 350 θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης στον κλάδο της Υγείας. Είναι τεράστιο πρόβλημα, το οποίο θα είχε φτάσει πολύ πιο επώδυνα στους ασθενείς, αν ο Κλάδος και φυσικά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δεν είχαν λειτουργήσει ως κυματοθραύστες. Για να καταλάβετε… τα χρέη προς τις εταιρίες έχουν ανέλθει στο 1,05 δις ευρώ. Με αυτό το δεδομένο το 2014 κατά το οποίο η κρατική συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη ανήλθε σε 2δις, η συμμετοχή των φαρμακευτικών εταιριών στη δαπάνη ήταν 500εκατ. ευρώ μέσω των διαφόρων αναγκαστικών επιπλέον εκπτώσεων και επιστροφών που επιβάλλονται (rebates και του clawback), και την πληρωμή των φόρων για τα απλήρωτα τιμολόγια. Ωστόσο, και σε αυτή τη στιγμή θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε στο πλευρό της κοινωνίας με όλες μας τις δυνάμεις. Όμως τον τελευταίο λόγο έχει η Πολιτεία και τώρα χρειάζεται επειγόντως να ανταποκριθεί στις ανάγκες για τις οποίες ο Κλάδος έχει καταθέσει ρεαλιστικές προτάσεις 

3. Ο υπουργός Υγείας κάλεσε τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις να ενισχύσουν την παραγωγή τους στην Ελλάδα. Πόσο εφικτός είναι αυτός ο στόχος;

Εμείς το πιστεύουμε…Η Ελλάδα μπορεί να πετύχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με επενδύσεις στο χώρο της Υγείας και του Φαρμάκου.  Η συνέργεια του τοπικού με το διεθνή επιχειρηματικό παράγοντα διαμορφώνει μια ισχυρή ενιαία φαρμακοβιομηχανία με ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία τόσο στο πεδίο της υγείας, όσο και στο χώρο της ανάπτυξης. Και μόνο το γεγονός ότι οι πολυεθνικές εταιρίες- μέλη του ΣΦΕΕ παράγουν μέχρι και το 40% των φαρμάκων τους κατ’ όγκο σε εγχώριες εταιρίες καταδεικνύει τις δυνατότητες επέκτασης της παραγωγικής δραστηριότητας σε ένα σταθερό και προβλέψιμο επιχειρηματικό περιβάλλον. Πρέπει να υπάρξει όμως αυτό για να αρχίσει το ντόμινο της ανάπτυξης του Κλάδου. Το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι η Πολιτεία βγάζει από τη μέση τα μεγάλα εμπόδια…το ασταθές φορολογικό περιβάλλον, τη  γραφειοκρατία και την τακτική των μη προσδιορισμένων πληρωμών των οφειλών προς τις εταιρίες και την έλλειψη επενδυτικών κινήτρων συγκριτικά με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα οποία «κρατάνε», αποθαρρύνουν όσους θέλουν να επενδύσουν περισσότερο στην Ελλάδα. Εμείς ήδη έχουμε καταθέσει προτάσεις για την περαιτέρω ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής και είμαστε σε συζητήσεις με το υπουργείο υγείας για τη δυνατότητα άρσης αυτών των εμποδίων.

4. Αν και η ελληνική αγορά φαρμάκου έχει προοπτικές ανάπτυξης όπως λέτε, οι επενδύσεις στην καινοτομία είναι περιορισμένες. Τι θα πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτό;

Θα επικεντρώσω στο πιο εφικτό γιατί στην ουσία δεν κοστίζει τίποτε στο κράτος και συνάμα στο πιο κεφαλαιώδες. Οι κλινικές μελέτες… που εκτός του αμιγώς επιστημονικού μέρους, λύνουν και πάρα πολλά από τα προβλήματα υπολειτουργίας και υποστελέχωσης των δημόσιων νοσοκομείων. …Η χώρα μας είναι πολύ πίσω και αυτό δεν δικαιολογείται από την ύφεση. Ο ΣΦΕΕ έχει θέσει ένα στόχο…να τριπλασιαστούν οι κλινικές μελέτες στην Ελλάδα μέχρι το 2017. Και έχει κάνει και ένα κρίσιμο βήμα…ανακοίνωσε τη σύσταση Επιτροπής Κλινικών Μελετών για να συντονίσει τις πρωτοβουλίες του Κλάδου με σκοπό τη συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Και παράλληλα να λειτουργεί ως κέντρο ανταλλαγής γνώσεων και πληροφοριών σχετικά με καινοτόμες μεθόδους και θεραπείες που αναμένεται να ωφελήσουν χιλιάδες ασθενείς. Για να μπορέσουμε όμως να  διεκδικήσουμε από τις εταιρίες να προτιμούν την Ελλάδα πρέπει και η Πολιτεία να σταθεί στο πλευρό μας. Κάνοντας τα βήματα για απλοποιημένο και ενιαίο θεσμικό και νομικό πλαίσιο, απλοποίηση και επιτάχυνση διαδικασιών, με τη δημιουργία κέντρων αριστείας όπου υπάρχει η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, ώστε να έχουμε αντιστροφή του φαινόμενου  “brain drain”, με αποκατάσταση της Φορολογικής Δικαιοσύνης στον Φαρμακευτικό Κλάδο. Όλα αυτά δεν εμποδίζονται από την ύφεση. Αντίθετα βοηθούν να νικηθεί, να  «θεραπευτεί».