Νέα

Νέα

Οι φαρμακευτικές εταιρείες και η φαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα της κρίσης

Συνέντευξη του κου Πασχάλη Αποστολίδη, Προέδρου ΣΦΕΕ στο Πρώτο Θέμα, 1 Ιουνίου 2016

 

 

Καθημερινά ακούγονται νέα μέτρα, clawback και περικοπές δαπανών. Πώς πιστεύετε ότι επηρεάζουν όλα αυτά την φαρμακευτική αγορά και πως διαμορφώνεται το μέλλον των φαρμακευτικών εταιριών στην Ελλάδα;

Μέχρι αυτή τη στιγμή οι φαρμακευτικές εταιρίες αντιμετωπίζοντας την μία κρίση μετά την άλλη απορρόφησαν τους κραδασμούς από τις περικοπές, τους περιορισμούς κεφαλαίων (capital controls) αλλά και από τις ανείσπρακτες οφειλές του κράτους που ξεπερνούν το 1,2 δις ευρώ ώστε να μην υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις στους ασθενείς, προσδοκώντας ότι θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων σε όλο το Σύστημα Υγείας για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά του. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε και σήμερα η κατάσταση είναι πραγματικά ασφυκτική για τις εταιρίες. Επενδυτικά σχέδια ακυρώνονται, ενώ η έλλειψη ρευστότητας ανοίγει τον φαύλο κύκλο που με κάθε τρόπο προσπαθούμε να αποφύγουμε γιατί πέραν των θέσεων εργασίας θα σημάνει μεγάλο πρόβλημα με τα φάρμακα. Για να καταλάβετε… για κάθε 100 ευρώ φαρμακευτικής δαπάνης στην υγεία σήμερα, 26 ευρώ καταβάλλονται απευθείας από το εισόδημα της ελληνικής οικογένειας, ενώ με 25 ευρώ συνεισφέρει ο φαρμακευτικός κλάδος. Την ίδια ακριβώς στιγμή που η φαρμακευτική δαπάνη βρίσκεται στο 50% του Ευρωπαϊκού μέσου όρου. Δεν είναι βιώσιμο αυτό. Ο ΣΦΕΕ έχει καταθέσει με κάθε λεπτομέρεια τις εναλλακτικές που υπάρχουν, ακόμη και σε επίπεδο διαπραγμάτευσης με τους εταίρους για αύξηση των κονδυλίων, και θέλουμε να πιστεύουμε ότι τελικά θα βρεθεί πεδίο συνεννόησης με την Πολιτεία, ώστε να αποφύγουμε μια μεγάλη κρίση στην Υγεία.

 

Πιστεύετε ότι με τα μέτρα που λαμβάνονται από την κυβέρνηση και τη φαρμακευτική πολιτική που ασκείται τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης η  πρόσβαση των  ασθενών στις θεραπείες και ιδίως στις νεώτερες, έχει διευκολυνθεί;

Προφανώς η πρόθεση της Πολιτείας είναι η ισότιμη πρόσβαση όλων των ασθενών στις θεραπείες τους. Όμως αυτό δεν διασφαλίζεται σε καμία περίπτωση αν δεν κατανοήσει η Πολιτεία ότι αυτό που χρειάζεται πρωτίστως είναι να υπάρξει μια ολοκληρωμένη στρατηγική που θα ανακατανείμει σωστά τους πόρους του συστήματος. Οι τυφλές περικοπές δεν είναι ο τρόπος και αυτονόητα οδηγεί σε ανισότητες και σε «ασθενείς δύο ταχυτήτων», ιδιαίτερα σε ότι αφορά νέες, καινοτόμες και ακριβές θεραπείες. Επίσης η στρεβλή δομή της θετικής λίστας φαρμάκων προκαλεί επιβάρυνση της συμμετοχής των ασθενών. Εμείς αυτό το μείζον ζήτημα το έχουμε τονίσει εδώ και καιρό, καταθέτοντας πολύ ξεκάθαρες προτάσεις. Επιμένουμε ότι είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη διείσδυση των γενοσήμων, ώστε να απελευθερωθούν πόροι για την καινοτομία. Ταυτόχρονα θα πρέπει να εξευρεθούν επιπλέον κονδύλια για την επιβεβλημένη κάλυψη του κόστους των ανασφάλιστων και να εξαιρεθεί από τη φαρμακευτική δαπάνη το κόστος των εμβολίων, αφού στην πραγματικότητα πρόκειται για δαπάνη πρόληψης. Με αυτούς τους τρόπους μπορούν να διασφαλιστούν στην πράξη τα δικαιώματα των Ελλήνων ασθενών. Επιπλέον, έχουμε καταθέσει αναλυτική πρόταση για την προσέλκυση κλινικών μελετών στη χώρα, αλλά και «οδικό χάρτη» για την ενθάρρυνση επενδύσεων, οι οποίες θα τονώσουν το σύστημα Υγείας και τελικά τις υπηρεσίες του προς όλους χωρίς διακρίσεις.

 

Θεωρείτε λοιπόν ότι υπάρχει περιθώριο για άλλα μέτρα που θα εξοικονομήσουν δαπάνες για την φαρμακευτική περίθαλψη ή αποτελεί μονόδρομο να μετακυληθεί το κόστος  για μια ακόμα φορά στους ασθενείς;

Είναι σαφές ότι αν μιλάμε για τη βιωσιμότητα του συστήματος είναι μονόδρομος, ειδικά σε συνθήκες κρίσης, ο εξορθολογισμός των δαπανών και ένα ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο για την Υγεία για το οποίο θα συνεργαστούμε όλοι. Οτιδήποτε άλλο θα το πληρώσουν με τον πιο άδικο τρόπο οι ασθενείς, οι οποίοι ήδη επιβαρύνονται ασύμμετρα, όπως και οι εταιρίες, αναλαμβάνοντας μέρος των ευθυνών της Πολιτείας. Δεν διασφαλίζεται έτσι ένα κοινωνικό αγαθό. Ειδικά σε συνθήκες παρατεταμένης ύφεσης, η οποία έχει εξαντλήσει τους πολίτες, αλλά και την αγορά. Η πρότασή μας είναι πολύ λεπτομερής σε ό,τι αφορά στον εξορθολογισμό των δαπανών Υγείας και σε άλλα κέντρα κόστους –εκτός φαρμάκου- τα οποία μάλιστα αποτελούν και το 85% του συνολικού προϋπολογισμού της Υγείας,  σε ό,τι αφορά στην απελευθέρωση πόρων για καινοτομία, αλλά και σχετικά με τα κίνητρα ώστε να διευρυνθεί περαιτέρω η στενή συνεργασία της εγχώριας με τη διεθνή φαρμακοβιομηχανία με νέες επενδύσεις.

Μετάβαση στο περιεχόμενο