Αναγκαίος ο εξορθολογισμός της ελλειμματικής υγείας
Συνέντευξη του κου Πασχάλη Αποστολίδη, Προέδρου ΣΦΕΕ στη Ναυτεμπορική, 23 Οκτωβρίου 2015
Στη συνέντευξή του στην Έκδοση Υγεία και Φάρμακο της “Ν”, ο κ. Αποστολίδης επιμένει στην ανάγκη να βρεθεί λύση για τη μειωμένη δαπάνη η οποία δεν επαρκεί για τις ανάγκες που αυξάνονται και με τη διαρκώς αυξανόμενη ομάδα των ανασφάλιστων.
- Κύριε Αποστολίδη μόλις πριν από λίγες μέρες ανέλαβε η νέα κυβέρνηση της χώρας μετά από την τρίτη διαδικασία ψηφοφορίας μέσα σε 9 μήνες, συμπεριλαμβανομένου και του δημοψηφίσματος. Πιστεύετε ότι υπάρχει ικανός χρόνος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στον ευαίσθητο χώρο της υγείας και πως μπορεί αν γίνει αυτό;
Δεν χωράει καμία αμφιβολία πως ύστερα από μία μακρά περίοδο πολιτικής αστάθειας δεν είναι μόνο η οικονομία που βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση αλλά και μία σειρά σημαντικών και ευαίσθητων τομέων, όπως είναι ο τομέας της υγείας. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο και πρέπει άμεσα όλοι μαζί να προτάξουμε ως άμεση προτεραιότητα τη διασφάλιση της πρόσβασης όλων στις θεραπείες που χρειάζονται.
Ως εκ τούτου η διασφάλιση της ευρύτερης συναίνεσής όλων των φορέων είναι απαραίτητο βήμα για να προχωρήσουμε όλοι μαζί στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και να λύσουμε χρόνια προβλήματα θέτοντας τα θεμέλια για τη «θεραπεία» του συστήματος υγείας. Στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο εξαιρετικά σημαντική παράμετρος είναι ο εξορθολογισμός ενός ελλειμματικού προϋπολογισμού στην Υγεία, ο οποίος ταυτόχρονα όμως οφείλει πάνω απ’ όλα να υπερασπίζεται το δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών σε όλες τις αναγκαίες θεραπείες. Η συρρίκνωση της δημόσιας δαπάνης υγείας έχει ξεπεράσει το 37%, και αντίστοιχα για το φάρμακο έχει ξεπεράσει το 60%, σε μία περίοδο που οι φαρμακευτικές εταιρείες συνεχίζουν να απορροφούν τους «κραδασμούς» ενώ ταυτόχρονα επιβαρύνονται και από τα συσσωρευμένα χρέη του δημοσίου, των οποίων η εξομάλυνση είναι πλέον επιτακτική.
Με το δεδομένο ότι κανείς δεν αμφισβητεί την ανάγκη εξορθολογισμού και εκσυγχρονισμού του συστήματος Υγείας, τα δικαιώματα των ασθενών, αλλά και το γεγονός ότι ο κλάδος του Φαρμάκου είναι από τους πιο ισχυρούς συμμάχους της Πολιτείας τόσο για την κοινωνική πολιτική, όσο και την αναπτυξιακή προοπτική, πιστεύουμε ότι πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να προχωρήσουμε από κοινού στα επόμενα βήματα. Ξεκινώντας από την οργάνωση και αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και περνώντας από τη γενική συμφωνία για το «τι χρειάζεται» στην έμπρακτη συναίνεση και συνεργασία για το «πως θα το κάνουμε». Ένα βιώσιμο σύστημα Υγείας για όλους είναι η επιδίωξη του Κλάδου μας και η αυτονόητη προτεραιότητα της χώρας.
- Ποιος ο αναπτυξιακός ρόλος του κλάδου του φαρμάκου στην ελληνική οικονομία, πόσο εφικτή είναι η αναβάθμιση αυτού του ρόλου και ποιες οι προϋποθέσεις για τη στήριξη αυτής της αναπτυξιακής προσπάθειας;
Ο κλάδος της Υγείας δε φέρει το «φάρμακο» μόνο για την ελληνική κοινωνία αλλά και για την ελληνική οικονομία, έχοντας τις δυνατότητες να διαδραματίσει σημαντικό αναπτυξιακό ρόλο, πάντοτε με τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Ενδεικτικά και μόνο να αναφέρω το γεγονός ότι παρά την τεράστια ύφεση, παρά τις αντιξοότητες και τα γραφειοκρατικά εμπόδια που υπάρχουν, οι εξαγωγές έχουν ενισχυθεί. Σύμφωνα με στοιχεία του 2014 το φάρμακο αποτελεί το δεύτερο κατά σειρά εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας. Το υψηλότατο επίπεδο του επιστημονικού δυναμικού τόσο στην ιατρική, και τη θεραπεία όσο και στο πεδίο της έρευνας, η ευελιξία των μονάδων παραγωγής οι οποίες εφαρμόζουν και τηρούν τις διεθνείς προδιαγραφές, -δεν είναι τυχαίο ότι πολλές πολυεθνικές εταιρείες ήδη παράγουν μέχρι και το 40% των φαρμάκων τους κατ’ όγκο σε εγχώριες εταιρείες με δυνατότητες περαιτέρω επέκτασης-, το ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής, αλλά ακόμη και η πλεονεκτική γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, η οποία ευνοεί συνεργασίες και συνέργειες με κράτη της Αφρικής και της Ασίας, συντείνουν σε αυτά τα αποτελέσματα.
Η προοπτική όμως αυτή για να αξιοποιηθεί προϋποθέτει την αντιμετώπιση βασικών δομικών ζητημάτων όπως το ασταθές φορολογικό περιβάλλον, η γραφειοκρατία και η τακτική των μη προσδιορισμένων πληρωμών των οφειλών προς τις εταιρείες, παράμετροι που αποτελούν τροχοπέδη στην παραγωγική ανάπτυξη του Κλάδου. Αρκεί να αναφέρω το παράδειγμα των Κλινικών Μελετών, καθώς η απλοποίηση του θεσμικού και νομικού πλαισίου, η επιτάχυνση των διαδικασιών, η αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού με τη δημιουργία κέντρων αριστείας όπου υπάρχει η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή ώστε να έχουμε αντιστροφή του φαινόμενου “φυγής μυαλών”, μπορούν να οδηγήσουν στον τριπλασιασμό των Κλινικών Μελετών στην Ελλάδα μέχρι το 2017, ωφελώντας χιλιάδες ασθενείς με νέες καινοτόμες θεραπείες και λύνοντας προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων. Αξιοποιώντας έτσι μια δυναμική που τώρα χάνεται, ενώ μπορεί να αποφέρει πολλαπλά κέρδη στη χώρα, από τα δημόσια ταμεία έως την ποιότητα των υπηρεσιών στο δημόσιο σύστημα Υγείας.
- Κύριε Αποστολίδη πριν λίγο καιρό κάνατε μία πρόταση να αναλάβετε εσείς το 50% του κόστους φαρμακευτικής περίθαλψης των ανασφαλίστων. Είναι μία πρόταση που εξακολουθεί να ισχύει;
Το βέβαιο είναι πως για να βρούμε τις λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε πρέπει όλοι να συνδράμουμε με γόνιμες και εφικτές προτάσεις, οι οποίες να προασπίζουν το δικαίωμα πρόσβασης στο φάρμακο όλων ανεξαιρέτως. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο προϋπολογισμός για τα φάρμακα είναι ήδη πολύ χαμηλός, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να καλυφθούν και οι ανάγκες των ανασφάλιστων. Σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς η συνολική δαπάνη που σήμερα ανέρχεται στα 2 δις και δεν επαρκεί σε καμία περίπτωση. Ταυτόχρονα με βάση τις εξαγγελίες του Υπουργείου πριν λίγους μήνες, οι ανάγκες για τους ανασφάλιστους είναι της τάξης των 350 εκατ. Ευρώ.
Όπως καταλαβαίνετε η ανάγκη αύξησης της εξωνοσοκομειακής δαπάνης για φάρμακα πλέον καθίσταται επιτακτική, με το δεδομένο ότι ο προϋπολογισμός στη χώρα μας δεν αρκεί για να καλύψει το σύνολο του πληθυσμού συμπεριλαμβανομένων και των ανασφάλιστων. Συνεπώς, αρκετοί άνθρωποι δεν θα πάρουν τα φάρμακά τους και αυτό πρέπει να το λύσουμε. Εμείς λοιπόν είμαστε διατεθειμένοι να μοιραστούμε το πρόβλημα με το Κράτος και να συνεργαστούμε με υπευθυνότητα και συνέπεια για την κάλυψη των αναγκών αυτών. Με μια συνέργεια στην οποία δεσμευόμαστε να καλύψουμε το 50% του κόστους φαρμακευτικής κάλυψης των ανασφάλιστων ενώ το Κράτος καλύπτει το υπόλοιπο 50%. Ώστε να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα όλων των πολιτών, την ελπίδα ότι όταν είναι οι ίδιοι καλά, τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα.