Νέα

– Είστε αισιόδοξος για τον φαρμακευτικό κλάδο μέσα στο 2015;

Είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος. Πιστεύω ότι η εξέλιξη των πραγμάτων δεν βρίσκεται στο έλεος του «τυχαίου». Σαφώς το μέλλον επηρεάζεται από τις επιλογές και τις αποφάσεις μας. Μπορούμε λοιπόν να πάρουμε ορισμένες σημαντικές πρωτοβουλίες έτσι ώστε να καταστήσουμε το 2015 «έτος-αφετηρία» για τη διάσωση, τη θωράκιση και την ενδυνάμωση της δημόσιας υγείας. Είναι απαραίτητο να μη χάσουμε άλλο χρόνο γιατί οι καθυστερήσεις στην επίλυση των προβλημάτων είναι οι βασικές αιτίες που τα βαθαίνουν, τα μονιμοποιούν και τα περιπλέκουν. Είναι γνωστό ότι μέσα στο 2014 η φαρμακευτική δαπάνη διολίσθησε σε ένα επίπεδο κάτω του 1,9 δισεκατομμυρίου ευρώ. Βρίσκεται δηλαδή στα 178 ευρώ κατά κεφαλήν την ώρα που ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας & Ανάπτυξης) είναι 320 ευρώ. Όμως η αλόγιστη συρρίκνωση της φαρμακευτικής δαπάνης πλήττει τη δημόσια υγεία γιατί αποδυναμώνει τη δυνατότητα των Ταμείων και των Νοσοκομείων να εξασφαλίσουν τα φάρμακα που έχουν ανάγκη οι ασφαλισμένοι. Θεωρώ πως η υγεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται από την πολιτεία ως «προνομιακό πεδίο» περικοπών για να καλυφθούν όσα δεν γίνονται σε άλλους τομείς. Και εκτιμώ ότι οι κυβερνώντες έχουν επίγνωση της πραγματικότητας και είναι έτοιμοι να δρομολογήσουν μια περισσότερο ορθολογική πολιτική.

– Πρακτικά όμως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας στο κράτος που περιορίζει τις δυνατότητες για τη στήριξη του φαρμάκου. Τι προτείνετε με δεδομένη τη συγκεκριμένη αντικειμενική δυσκολία;

Θα πρέπει να συμφωνήσουμε με την πολιτεία σε ορισμένες κρίσιμες παραδοχές, σε ένα νέο σχέδιο δράσης. Αυτό το σχέδιο δράσης περιλαμβάνει την άμεση πρόσβαση των ασφαλισμένων, αλλά και των μη ασφαλισμένων σε όλα τα φάρμακα και τις θεραπείες, την προώθηση των κλινικών ερευνών και τη διαμόρφωση σταθερών και προβλέψιμων συνθηκών για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας μέσα από την αγαστή συνεργασία των ελληνικών φαρμακευτικών εταιριών με τις πολυεθνικές εταιρείες. Η καινοτομία, η ανάπτυξη και η διαφάνεια είναι οι τρεις κύριοι όροι, οι τρεις κύριες παράμετροι που διαπνέουν το σχέδιο αυτό. Ωστόσο, έχουμε επεξεργαστεί και ορισμένες πολύ σαφείς προτάσεις και προϋποθέσεις για την υλοποίηση του.

– Ποιες είναι αυτές οι προτάσεις; Πρόκειται να προτείνετε συγκεκριμένους μετρήσιμους στόχους;

Ασφαλώς. Καταρχάς, η φαρμακευτική δαπάνη για να είναι ρεαλιστική και βιώσιμη θα πρέπει να οριστεί στα 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου για το 2015 συμπεριλαμβανομένης της δαπάνης που υπολογίζεται για τους ανασφάλιστους σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου. Θα πρέπει ασφαλώς να αφαιρεθεί η δαπάνη για εμβόλια, καθώς αφορούν την προληπτική αγωγή, η οποία σε όλα τα κράτη της ΕΕ υπολογίζεται ξεχωριστά και δεν περιλαμβάνεται στον φαρμακευτικό προϋπολογισμό. Επιπλέον, θα πρέπει να αφαιρεθεί το ΦΠΑ καθώς και το ΕΚΑΣ. Παράλληλα, η νοσοκομειακή δαπάνη θα πρέπει να είναι μοιρασμένη ισομερώς όπως και στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ, δηλαδή η αναλογία φαρμάκων και άλλων προμηθειών των νοσοκομείων να είναι 50-50 και όχι 30-70 όπως γίνεται τώρα και φυσικά να ανέλθει σε ένα βιώσιμο επίπεδο, το οποίο υπολογίζεται στα 750 εκατομμύρια ευρώ. Σταδιακά λοιπόν, θα πρέπει και στην Ελλάδα η δαπάνη για το φάρμακο να αποτελέσει το 40% της νοσοκομειακής δαπάνης για το 2015 και 50% για το 2016.

– Θεωρείτε πως για το clawback και το rebate πρέπει να θεσπιστεί ανώτατο όριο;

Σαφώς ζητούμε τη θέσπιση ανώτατου ορίου στο clawback και στο rebate σύμφωνα με ρεαλιστικά στοιχεία που υποστηρίζουν και τεκμηριώνουν τη βιωσιμότητα των μεγεθών. Το clawback δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% του ετήσιου στόχου – και η φαρμακοβιομηχανία πρέπει να καταβάλλει μόνο το μερίδιο που της αναλογεί. Σταδιακά ευελπιστούμε ότι με την θέσπιση και υιοθέτηση των απαραίτητων δομικών μεταρρυθμίσεων θα περάσουμε σε μια εποχή όπου η ύπαρξη αντίστοιχων οριζόντιων και άδικων μέτρων, όπως το clawback δεν θα έχουν καμία εφαρμογή και θα καταργηθούν. Ακόμα, δεν μπορεί να θεωρείται βιώσιμο το να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη αύξηση στα rebates. Τέλος, τα εκκρεμή χρέη του Δημοσίου (ΕΟΠΠΥ και Νοσοκομείων) προς τις φαρμακευτικές εταιρείες θα πρέπει να τύχουν δίκαιης διαχείρισης, με τακτικές αποπληρωμές χωρίς διακριτική διαχείριση μεταξύ παρόχων.

– Ωστόσο, χρήματα δεν υπάρχουν. Τα κρατικά ταμεία δεν αντέχουν για να υποστηρίξουν μια επεκτατική πολιτική. Μπορεί εσείς να διεκδικείτε, αλλά ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος…

Δεν είμαστε υπέρ της λογικής της σπατάλης. Ωστόσο, η υγεία απαιτεί πόρους, απαιτεί χρηματοδότηση. Όλα τα παραπάνω για να υλοποιηθούν στην πράξη προϋποθέτουν την ταχύτατη προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα οδηγήσουν σε μια άριστη ισορροπία ανάμεσα στην αποτελεσματικότητα, την ποιότητα, την ασφάλεια και την επάρκεια των παρεχόμενων υπηρεσιών με τους ελάχιστους δυνατούς πόρους. Ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις αυτές εντάσσεται η αναδιάταξη των υπολογισμών συμμετοχής των ασφαλισμένων με βάση εισοδηματικά κριτήρια, η θεσμοθέτηση της συνταγογράφησης με δραστική ουσία συνοδευόμενη από την εμπορική ονομασία (για τη διασφάλιση της ποιότητας και την προστασία του ασθενούς) και ο εξορθολογισμός της συνταγογράφησης μέσα από την εφαρμογή υποχρεωτικών θεραπευτικών πρωτοκόλλων και μητρώων ασθενών. Αμφιβάλλετε ότι αυτές οι τομές μπορούν να επιφέρουν εξοικονόμηση δαπανών επιτυγχάνοντας παράλληλα και την εμβάθυνση της διαφάνειας;

– Σίγουρα μπορούν να έχουν ένα θετικό αποτέλεσμα. Πιστεύετε όμως ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι εφικτές;

Ασφαλώς και είναι εφικτές. Εμείς και η Πολιτεία μπορούμε να συνεργαστούμε δραστικά και εποικοδομητικά. Οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις μπορούμε να είμαστε μια διπλή δύναμη, δύναμη οικονομικής ανάπτυξης και δύναμη έμπρακτης υποστήριξης του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας υγείας. Με την εμπέδωση σχέσεων εμπιστοσύνης με την Πολιτεία που θα οδηγήσουν σε ρεαλιστικές αποφάσεις μπορούμε να προσφέρουμε στην οικονομία και στην κοινωνία την στήριξη που χρειάζεται και το όραμα που απαιτείται για ένα καλύτερο αύριο.