Νέα

Την ανάγκη να στηρίξουμε την εθνική προσπάθεια, στον τομέα που γνωρίζει ο καθένας μας καλά, ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να σταθεροποιηθούν και να καλυτερεύσουν τα πράγματα τονίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδoς  Πασχάλης Αποστολίδης. Και εξηγεί ότι η συνέργεια του τοπικού με το διεθνή επιχειρηματικό παράγοντα διαμορφώνει μια ισχυρή ενιαία φαρμακοβιομηχανία με ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία τόσο στο πεδίο της υγείας, όσο και στο χώρο της ανάπτυξης.

-Υπάρχουν «φάρμακα» για την ελληνική οικονομία;

Τίποτε, ακόμη και η πιο πρωτοποριακή θεραπεία, δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν δοθεί, στη σωστή δοσολογία, για τον ενδεδειγμένο χρόνο και κυρίως σε κάποιον που πραγματικά προσπαθεί να γίνει καλά. Αυτών των προδιαγραφών δεν διαφεύγει ούτε η «θεραπεία», όποια κι αν είναι αυτή που τελικώς συμφωνηθεί, για το φλέγον ζήτημα της χώρας μας.

Έχει νόημα, λοιπόν, να στηρίξουμε όλοι μας την εθνική προσπάθεια, στον τομέα που γνωρίζει ο καθένας μας καλά, ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητες να σταθεροποιηθούν και να καλυτερεύσουν τα πράγματα. Έχοντας στο μυαλό μας πως από την αρχή της ύφεσης μέχρι το κρίσιμο αυτό διάστημα παραμένουν σταθερά τα ερωτήματα «τι παράγουμε;», και «σε τι μπορούμε να είμαστε πραγματικά καλοί;» σε οποιονδήποτε καταμερισμό στην ΕΕ, σε οποιοδήποτε πλαίσιο άσκησης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας.

Σε αυτό το ερώτημα, ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος απαντάει ότι «το Φάρμακο είναι τομέας στον οποίο μπορούμε να είμαστε πραγματικά καλοί», καθώς η συνέργεια του τοπικού με το διεθνή επιχειρηματικό παράγοντα διαμορφώνει μια ισχυρή ενιαία φαρμακοβιομηχανία με ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία τόσο στο πεδίο της υγείας, όσο και στο χώρο της ανάπτυξης.

-Πως μπορεί το φάρμακο να γίνει μοχλός ανάπτυξης;

Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι παρά την τεράστια ύφεση, παρά τις αντιξοότητες και τα γραφειοκρατικά εμπόδια που υπάρχουν, οι εξαγωγές έχουν ενισχυθεί. Σύμφωνα με στοιχεία του 2014 το φάρμακο αποτελεί το δεύτερο κατά σειρά εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας. Το υψηλότατο επίπεδο του επιστημονικού δυναμικού τόσο στην ιατρική πράξη όσο και στο πεδίο της έρευνας,  η ευελιξία των μονάδων παραγωγής οι οποίες εφαρμόζουν και τηρούν τις διεθνείς προδιαγραφές, -δεν είναι τυχαίο ότι πολλές πολυεθνικές εταιρίες ήδη παράγουν μέχρι και το 40% των φαρμάκων τους κατ’ όγκο σε εγχώριες εταιρίες με δυνατότητες περαιτέρω επέκτασης-, το ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής, αλλά ακόμη και η πλεονεκτική γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, η οποία ευνοεί συνεργασίες και συνέργειες με κράτη της Αφρικής και της Ασίας, συντείνουν σε αυτά τα αποτελέσματα. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω περιγράφουν αναμφισβήτητα μια βιομηχανία αιχμής, για την Ανάπτυξη- μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή, σε δημιουργική συνέργεια με παραδοσιακά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και απόλυτη συμβατότητα με το, αυτονόητο πλέον, ζητούμενο της διεθνούς ανταγωνιστικότητας που βασίζεται στην καινοτομία- το πλαίσιο δεν ενθαρρύνει τη λειτουργία της.

– Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που δυσχεραίνουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη του κλάδου;

 Το ασταθές φορολογικό περιβάλλον, η  γραφειοκρατία, η έλλειψη φορολογικών και άλλων κινήτρων ειδικά αν συγκριθούμε με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, καθώς και η τακτική των μη προσδιορισμένων πληρωμών των οφειλών προς τις εταιρίες, αποθαρρύνουν τις επενδύσεις και την παραγωγική ανάπτυξη του Κλάδου. Το καθεστώς που ισχύει για τις Κλινικές Μελέτες είναι ενδεικτικό, καθώς είναι κατεξοχήν ζήτημα που δεν δικαιολογείται από τα δυσχερή  δημοσιονομικά μεγέθη, αλλά από τη νοοτροπία που οδήγησε σε αυτά. Είναι όμως δεδομένο ότι η απλοποίηση του θεσμικού και νομικού πλαισίου, η επιτάχυνση των διαδικασιών, η αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού με τη δημιουργία κέντρων αριστείας όπου υπάρχει η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή ώστε να έχουμε αντιστροφή του φαινόμενου “brain drain”, μπορεί να οδηγήσει στον τριπλασιασμό των Κλινικών Μελετών στην Ελλάδα μέχρι το 2017, ωφελώντας χιλιάδες ασθενείς, λύνοντας προβλήματα υποστελέχωσης των δημόσιων νοσοκομείων. Αξιοποιώντας μια δυναμική που τώρα χάνεται, ενώ μπορεί να αποφέρει πολλαπλά κέρδη στη χώρα, από τα δημόσια ταμεία έως την ποιότητα των υπηρεσιών στο δημόσιο σύστημα υγείας.

-Πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό ;

Τέτοια ζητήματα, τα οποία μπορούν να εξορθολογίσουν το πλαίσιο υπάρχουν αρκετά και μπορούν να λυθούν. Δεν είναι ακατόρθωτο. Κάθε άλλο. Γιατί είναι κυρίως ζήτημα της «ψυχολογίας» του Κράτους, του τρόπου που διαχειρίζεται την επιθυμία του να «θεραπευτεί». Απελευθερώνοντας πόρους για ένα δικαιότερο δημόσιο σύστημα Υγείας, ενθαρρύνοντας τις επενδύσεις που αποδεδειγμένα μεταφράζονται στη δημιουργία και διατήρηση νέων θέσεων εργασίας. Το Φάρμακο είναι εδώ, για να σταθεί η ελληνική οικονομία στα πόδια της και να αισθανθεί ασφαλής η κοινωνία. Αρκεί να εξασφαλίσει η Πολιτεία τη σταθερότητα, τη συνέπεια και τα κίνητρα που απαιτούνται για να λειτουργήσει με τον αποτελεσματικό τρόπο που μπορεί.